Szła tropem lwa, który zaprowadził ją na mokradła. Skrzywiła z niesmakiem pyszczek. Zaczęła węszyć, wypatrując samca. Po jakimś czasie go znalazła. Wyprzedziła go nieco i teraz kierował się w jej stronę. Chyba jej nie zauważył, częściowo skrywał ją ogromny pień z drzewa. Gdy lew był już blisko w ciszy skoczyła na niego. Przewróciła go do brudnej wody, łapą przygniotła mu łeb do grząskiego dna i próbowała zacisnąć szczęki na jego gardle, lecz niestety chroniła go przed tym gęsta grzywa. Prychnęła tylko z odrazą.

Warknęła pod nosem z irytacją. Wyrwała lwu swoją łapę, uderzyła go w pysk i ponownie zwaliła pod wodzę, tak, że jego łeb znalazł się pod wodą. Wbiła pazury w jego odsłonięty brzuch i częściowo również bok, zaczęła się miotać, zdzierając sierść ze skórą, aż powstały ogromne, rozległe i głębokie rany. Mastępnie odskoczyła poza zasięg jego pazurów i kłów, by miała szansę uniknąć dalszych ataków.