Mijając moczary, oraz tereny ptactwa dotarł do głębi lasu gór azjatyckich. O dziwo większość flory zajmowały dorodne bambusy, które od razu mu się spodobały. Wąskie przejścia, oraz zasłonięte liśćmi niebo sprawiało wrażenie, iż przebywało się w tunelu. Szum krzaków, oraz śpiew ptaków było jak kojąca muzyka. Legł na olbrzymim kamieniu, otaksował teren i zamknął oczy wsłuchując się w kojące odgłosy.

Z zamyślenia wyrwał go szelest trawy. Wpierw zignorował ten fakt, gdyż liczne gryzonie, węże, czy nawet ptaki mogły tędy po prostu przechodzić. Westchnął ciężko, po czym oblizał pysk. Dźwięk po chwili ucichł, natomiast coś dotknęło go w bok i automatycznie odskoczyło. Zmarszczył nos podnosząc prawą wargę, która ukazała zęby w wyraźnym niezadowoleniu. Usłyszawszy pytanie otworzył ślepia, odwrócił się i usiadł na zadku wlepiając wzrok pełen pretensji w lwa. Pierwsze wrażenie nie było najlepsze, bowiem ten zarośnięty kretyn nawet nie wiedział jakim gatunkiem jest Vi.
- Nie wiesz jak wygląda niedźwiedź, imbecylu? - parsknął patrząc nań z wyższością, jednakże po chwili zmienił nastawienie na bardziej pogodne. Jego zdanie o kotowatych nie było najlepsze po tej krótkiej chwili. Dokończył po chwili swoją wypowiedź. - Chyba nie muszę odpowiadać na Twoje drugie pytanie, chyba, że jesteś istotą niekompetentną. - Niski, gardłowy ton głosu rozniósł się echem po bambusowym lesie. Po chwili wsłuchiwania sięf wrócił do lwiego rozmówcy. - Co kotowaty z sawanny robi w środku puszczy gór azjatyckich? - zapytał patrząc nań dociekliwie. Być może nie był aż tak zainteresowany tą informacją, lecz bądź co bądź zobaczyć lwa w leśnych górach to tak, jak spotkać wielbłąda na lodowych pustkowiach.

Zakołysał się, zwalił ciało na cztery łapy, po czym zszedł ze skały i stanął przed lwem. Był od niego znacznie większy, oraz masywniejszy. Przyglądał mu się długo w ciszy, ponieważ jego postura była godna władcy, jednakże szybko odsunął te myśli od siebie, gdyż żaden trzeźwy przywódca nie otwierałby jaśnie swoich terenów przed osobą, która może być w przyszłości napastnikiem. Virious był od niego znacznie młodszy, dlatego też w przeciwieństwie do poważnego wyglądu lwa, on wyglądał młodzieńczo, jak nastolatek. Zamruczał przeciągle pod nosem w zastanowieniu. Samiec mógł równie dobrze wciągnąć go w zasadzkę. Jaka dobroć spłynęłaby na te ziemie eliminując jednego z przywódców.
- Jestem, który jestem, moja godność nie powinna być dla Ciebie priorytetem. - warknął dumnie, po czym dokończył. - Z chęcią dotrzymam Ci towarzystwa, lwie, aczkolwiek odradzam wszelakich sztuczek.

Słuchał jego słodzenia z widocznym zażenowaniem. Cóż... albo chciał się podlizać i zyskać jego szacunek, albo robił to, ponieważ obawiał się ataku. Co prawda stawiał na to drugie, aczkolwiek kto wie tego kota, wszędzie dziwadła, nawet ułamka inteligentnych istot. Bez słowa ruszył ślamazarnie za nim, gdyż rozmowa z lwem wprawiała go wręcz w obrzydzenie. Nigdy nie preferował towarzystwa osób, które starają się komuś przypodobać.

z.t