Tętniący życiem, oraz zgnilizną las, który oddziela tereny ptactwa od moczarów.

Z pięknej łąki trafiła do lasu, w którym na dodatek śmierdziało zgnilizną. Szła dzielnie uważając na gałęzie leżące na ziemi, chciała jak najszybciej wydostać się z lasu. Nie spodobało jej się tu, ale niestety musiała zrobić postój. Zatrzymała się więc i dokładnie rozejrzała. Ze względu na wyglądu drzew domyśliła się że jest to terytorium ptaków. Momentalnie przypomniała jej się orlica, i to nieprzyjemne spojrzenie. Westchnęła cicho i usiadła co chwilę rozglądając się po terenie. Po dość krótkim odpoczynku ruszyła w dalszą drogę.